добродетел - съществително име, мъжки род, ед.ч., основна форма - добродетел добродетел основна форма добродетел ед.ч. добродетеля ед.ч., непълен член добродетелят ед.ч., пълен член добродетели мн.ч. добродетелите мн.ч., членувано [няма форма] бройна форма добродетелю звателна форма добродетел - съществително име, женски род, ед.ч., основна форма - добродетел добродетел основна форма добродетел ед.ч. добродетелта ед.ч., членувано добродетели мн.ч. добродетелите мн.ч., членувано [няма форма] звателна форма |